Over Aukje Kinderman

Ik ben Aukje Kinderman (1981), Friezin van origine, en woon samen met mijn (timmer-) man in een woudhuisje aan de rand van Nij Beets. Dit is een klein veendorp tussen Drachten en Heerenveen in Friesland.

 

Een nieuwsgierig aagje

Als kind was het voor mij al snel duidelijk dat ik ‘iets met mensen’ wilde gaan doen. Ik heb altijd al gehouden van mensen observeren en bevragen. Een nieuwsgierig aagje ben ik als het om het doen en laten van de menselijke soort gaat. Waarschijnlijk komt deze nieuwsgierigheid voort uit het verlangen om mijn wereld en de wereld om mij heen te begrijpen en beïnvloeden. Zoekend naar mogelijkheden om deze harmonieuzer en liefdevoller te maken. 

Mijn eerste ervaring met vrouwenhulpverlening

Toen ik als jongvolwassene aan de opleiding tot maatschappelijk werker aan de Hanzehogeschool begon, was er de mogelijkheid om mijn jaarstage in het buitenland te gaan doen. Een kans die ik niet aan me voorbij wilde laten gaan! Dat stagejaar liep uiteindelijk uit tot 6 jaren wonen en werken in Suriname. Hier was ik maatschappelijk werkster in de vrouwenhulpverlening bij huiselijk geweld. In de praktijk leerde ik er over Familieopstellingen en systemisch werk. In mijn vrije tijd las ik alles wat ik tegenkwam over 'vrouw zijn' en hoe ingewikkeld het voor velen van ons is om jezelf lief te hebben als de belangrijkste persoon in je leven. De vrouwen waarmee ik werkte, de vrouwen in mijn familie, en ook de vrouw in mijzelf, zag ik met regelmaat zichzelf opofferen voor de goede vrede en de verwachtingen van anderen. Als zij maar gelukkig zijn.... 

 

En toen werd het donker

Eenmaal terug in Nederland was het voor mij een hele omschakeling, het leek wel een omgekeerde cultuurshock. Mijn thuisgevoel stond op losse schroeven, ik kreeg last van angst, fysieke gespannenheid en ernstige slaapproblemen. De donkere nacht van mijn ziel volgde: een pijnlijke periode van verwarring, zelfonderzoek en diepe reflectie. Het voelde als een eenzame strijd en ik werd geconfronteerd met grote levensvragen. Maar hierdoor leerde ik wel de - al dan niet ingebeelde - verwachtingen van de buitenwereld los te laten en meer mijn eigen koers te gaan. Sinds ik in de beginnende overgang zit en met andere vrouwen hierover praat, herken ik vergelijkbare kenmerken van een ingrijpend en innerlijk groeiproces richting een leven op en naar eigen (voor-)waarden.

De helende kracht van de natuur

Drie kwartier 'praten over' in een kantoorruimte leverde helaas alleen maar extra onrust in mijn hoofd op. Struinen door het bos kalmeerde mijn zenuwstelsel, waardoor ik in alle rust mijn eigen antwoorden kon vinden. Toen het allemaal weer wat lichter werd, voelde ik steeds duidelijker het verlangen om ook mijn eigen weg te gaan in het werken met vrouwen en de natuur hierin mijn bondgenoot te maken. Ik deed de opleiding tot natuurcoach bij Innersteps en een opleiding tot bosbad gids bij The Shinrin Yoku Academy. 

 

Human design als instrument voor zelfkennis

Ook ontdekte ik de waarde van het human design experiment. Zelf heb ik het energietype van een projector met klankbord autoriteit. Ik sta energetisch heel erg open voor mijn omgeving, wat heel wat uitdagingen met zich meebrengt, maar ook de nodige wijsheid waarmee ik anderen kan gidsen. Door mijn Human Design te leren kennen, ervaar ik meer erkenning en waardering voor wie ik van nature ben. Ik heb zowel de basis als verdiepende opleiding tot human design professional gevolgd bij Kies vanuit je Kracht.

"In mijn visie is de periode van de overgang niet alleen maar een vervelende tijd die je maar moet zien door te komen. Met het veranderen van je lichaam, word je uitgenodigd om stil te staan en de balans op te maken in je leven. Is er nog een andere versie van jezelf die tevoorschijn wil komen? Wat vind je nu belangrijk om je energie aan te geven? Ervaar je nog echte verbinding met de mensen om je heen? Welke activiteiten passen bij je in deze levensfase?"

Wie vaker met mij op pad is geweest... weet:

  • Ik kan super onhandig zijn. Zoals wel thee meenemen voor onderweg en geen bekers, of keihard op mijn snufferd gaan terwijl ik naast je wandel en gebiologeerd naar je verhaal luister.
  • Bij elke sessie in de natuur ga ik minstens twee keer achter een boom zitten om een plasje te doen. Of het feit dat ik altijd de weg terug kan vinden hier iets mee te maken heeft... Het zou maar zo kunnen.
  • Ik heb een magisch lijntje met de natuurelementen. Geen sessie is het zelfde en de oefeningen waarmee we werken worden me ter plekke ingefluisterd. Ik ben zelf minstens zo verrast door de inzichten die je hierdoor ontvangt en krijg dan spontaan kippenvel. Zo weet ik dat het klopt.

Wil je contact of heb je een vraag?

Dat kan altijd.

Vraag je je af of ik de juiste persoon ben om je op dit moment verder te helpen tijdens de overgang?

Als je je gegevens achterlaat, neem ik zo spoedig mogelijk contact met je op.