Ben ik in de overgang?
Je bent 40+ en je leven lijkt vanaf de buitenkant prima op orde. Maar als je echt eerlijk bent.....Het voelt vanbinnen al een hele tijd alsof je jezelf kwijtraakt.
Je doet wat je moet doen, maar je bent er de helft van de tijd met je hoofd niet bij. Je lijf protesteert van alle kanten, terwijl je niet eens meer weet waartegen en wat je dan wél echt wilt.
Het o-woord spookt de laatste tijd vaker door je gedachten: Ben ik in de overgang? Zijn het mijn hormonen?
Het kan even duren voordat je door hebt dat je in de beginnende overgang bent.
Je dacht dat het bij overgangsklachten vooral ging over opvliegers en zweetaanvallen? Nee dus.
Eerst denk je dat je wel eens een burn-out zou kunnen hebben. Dat is ook niet zo gek, want beginnende overgangsklachten lijken veel op die van een burn-out. Totdat je ontdekt dat de overgang of menopauze niet pas begint als je menstruatie stopt. En dat de overgangsfase vóór je laatste menstruatie, de perimenopauze, wel 4 tot 10 jaar invloed op je lichaam en geest kan hebben.
Je vraagt je af wat je nog te wachten staat als je dagen er steeds vaker zo uit zien:
Het is weer zover. Je ligt voor de zoveelste keer midden in de nacht wakker.
Je hoofd maakt overuren, je lijf is gespannen en naast je ligt je man onverstoord te snurken alsof er niks aan de hand is. Je probeert tot rust te komen, maar hoe harder je dat probeert, hoe verder weg de slaap lijkt. Ondertussen tikt de tijd door… Nog 3 uur tot de wekker. “Waarom kan ík niet gewoon slapen? ”
De wekker die onvermijdelijk afgaat, nadat je eindelijk in slaap was gevallen.
Je draait je om en met een stram lijf hijs je jezelf moedeloos omhoog. Je hoofd is mistig en terwijl je op je bedrand zit, vraag je je af waar je de energie vandaan moet halen voor deze dag. Laat staan wat je aan moet trekken. En dan herinner je je ook nog: je bent gisteren vergeten brood te kopen. Zucht.
Je denkt dat deze menstruatieperiode nu wel voorbij is.
Tot je in de plaspauze op je werk ineens weer bloed in je onderbroek ziet. Je herinnert je die ene gênante keer, toen je al doorgelekt was voordat je het doorhad. In je lievelingsbroek en op je bureaustoel. En vervolgens de schaamte en het ongemak terwijl je ongezien je werkplek moest zien te verlaten.
Je opent je mail en bij het lezen van de titel krijg je het spontaan benauwd.
'We hebben ons droomhuis gevonden - tijd voor een feestje!!' Je weet dat de uitnodiging van je vriendin niet geheel vrijblijvend is. Ze verwacht gewoon dat je er bent! Maar alleen al de gedachte aan: rumoerige stemmen, rondrennende kinderen, en vooral de lege gesprekken, maakt dat alle energie die je nog had uit je weg loopt.
's Avonds thuis zit je op de bank voor je uit te staren.
De kinderen doen hun ding, je man zit gekluisterd aan z'n scherm. De rust waar je zo naar verlangde is er steeds vaker... maar je voelt je vlak en leeg vanbinnen. Je mijmert: “Waar ben ík gebleven?” Alsof je een stuk van jezelf bent kwijtgeraakt. Je mist richting, zingeving en het gevoel dat je leeft: “Is dit het nou?”
"Als dit zo doorgaat met mijn hormonen....
kan het toch alleen maar erger worden?"
Je ziet het al helemaal voor je hoe je verder aftakelt als dit zo doorgaat. Je vraagt je af hoe je ooit 80 moet worden met dit lijf. En er zijn dagen bij dat je er zelfs niet aan moet denken om dit leven nog zo lang vol te moeten houden.
ben ik dan nog wel leuk genoeg als vrouw?"
Het beangstigt je steeds vaker dat je man klaagt over het uit je slof schieten 'om niets', het feit dat je 'bijna nooit meer zin' hebt, of dat je je steeds vaker in gedachten terugtrekt. "Straks wil hij me niet meer, ben ik in de overgang en gaat híj er met een ander vandoor..."
trek ik het dan allemaal nog wel?"
Op andere momenten ben je bang dat je het zelf op een dag helemaal zat bent en uit je voegen barst. Radicaal alles wat je samen hebt opgebouwd achter je laat. "Tabee, ik kap ermee!" Gewoon omdat je zo graag rust wilt en weer wilt leven!
Het hoeft niet zo verder te gaan. En je hoeft de overgang niet in je eentje te doen.
Ervaar je klachten en is de vraag: "Ben ik in de overgang?", voor jou na alles wat je er tot nu toe over gelezen hebt, wel beantwoord? Ik begrijp dat je zoekende bent naar wat nu echt helpend is voor jouw specifieke situatie en op dit moment. Je kunt tegenwoordig op verschillende manieren de overgang 'aanvliegen' en het één hoeft het andere wat mij betreft niet uit te sluiten. Ik zie de overgang ook als een fase van experimenteren met wat voor jou als vrouw wel of niet werkt, en daar in mee te bewegen. Zo wordt je niet alleen grijzer, maar ook wijzer.
Bij Praktijk Aukje Kinderman help ik je graag op een natuurlijke en praktische manier door dit proces heen te bewegen. Waarbij je het zelf moet doen, maar niet alleen. Je kunt bij mij terecht voor:
Advies bij de overgang
Samen zetten we je klachten en zorgen op een rijtje. We zoeken daarbij naar passende strategieën en acties die je zelf kunt ondernemen.
Met een aantal aanpassingen in je dagelijkse gewoonten, wordt de overgang vaak een stuk dragelijker.
Tarief = 44,- euro.
Human Design Snelscan
Op basis van jouw Human Design geboorteblauwdruk leer je:
- hoe je meer jezelf kunt zijn in de overgang,
- hoe je de beste beslissingen voor jezelf kunt nemen in de overgang,
- hoe je je energie kunt bewaken in de overgang.
Tarief = 77,- euro
Een natuurlijke overgang
Ik help je om te ontspannen en weer in contact te komen met de wijsheid van je eigen lichaam. Het bos is hierbij een magische extra coach.
Tijdens een natuurcoachtraject ervaar je de overgang steeds meer als een natuurlijk groeiproces in plaats van een akelige lijdensweg.
Tarief = vanaf 99,- euro
Ik ben Aukje Kinderman
Hoewel alles verschuift: je lijf, je hormonen, je grenzen, je tempo, zie ik de periode van de overgang niet alleen maar als een moeilijke fase die je (en ook ik) maar moet zien door te komen.
Ik zie de overgang en alles wat daar bij komt kijken vooral als een uitnodiging om te vertragen, de balans op te maken en nieuwe keuzes te verkennen. Wat wil ik beleven, belichten en bijdragen in de tweede helft van mijn leven?
In mijn praktijk begeleid ik vrouwen die net als ik de overgang willen aanvaarden als een fase van persoonlijke groei én het vanaf nu anders willen doen. Niet perse radicaal, maar wel op je eigen authentieke manier, in je eigen natuurlijke ritme. Met beide benen op de grond (het geeft niet als ze soms trillen) en een open hart (wat ook gewoon wel eens bang mag zijn) naar alles wat voorbij komt.
Heb je een vraag? Neem hier contact op
Locatie
Swynswei 8
9245 HE Nij Beets